كتاب‌هاي برجسته سال از نگاه هرمز همايون‌پور

در مصاحبه با تيتر نيوز ، مترجم عنوان ، منتقد ادبي و سردبير مجله Review Book تهران در مورد كتابهايي كه خوانده و توصيه كرده است و كتابهايي كه باعث احساساتي شدن وي شده اند ، صحبت مي كند. متن سخنراني به شرح زير است:

آخرين كتاب شما چه بود؟

خوب ، نمي توانم مورد دوم را بگويم ، زيرا مجله اي كه داريم يك مجله بررسي كتاب است ، بنابراين ما دائماً كتاب مي خوانيم. بگذاريد دو يا سه كتاب معروف را نام ببرم ، آنهايي كه ذكر كردم آخرين كتاب نيستند اما آخرين كتاب هستند. يكي از آنها “در مبارزه بين دين و دولت” براي دكتر محمدعلي موحيد است ، مقاله دوم “مطابق با زمان” ، مجموعه مقالات 70 ساله دكتر سيرز پرهام ، و سوم “Med” . در جهنم »از آقاي حميد شوكت در مورد خليل مالكي. اين سه كتاب خيلي دير توجه من را به خود جلب كرد و من چيزهاي زيادي از آنها آموخته ام.

كتاب دكتر موحيد در مورد تاريخ آغاز اسلام بسيار روشنگر است و نكات بسياري را براي خواننده روشن مي كند. وي در اين كتاب درباره اهميت خليفه صالح ، از جمله امام علي (ع) و ميراث اسلام ، چگونگي آرام آرام به قدرت رسيدن وي و راهي متفاوت از نظر دكتر موحيد ، صحبت مي كند.

دكتر سيرز پرهام پيشگام ترجمه ، نقد ادبي و نقد كتاب در ايران است و طي 70 سال گذشته به طور منظم در اين زمينه ها از جمله “سخن” و “كتاب راهنما” كه از مجلات محبوب قبل از انقلاب بودند ، مي نويسد. پس از انقلاب ، آنها ادامه دادند كار آنها در “نشر دانمارك” ، “بخارا” و “نقد كتاب تهران”. وي همچنين در زمينه قاليبافي ايران تبحر دارد و چندين كتاب در اين زمينه تاليف كرده است. يكي از ويژگي هاي آقاي پرهام اين است كه وي سازمان اسناد را در سال 1343 تأسيس كرد كه اكنون بخشي از كتابخانه ملي است و ما قبلاً چنين تشكلي نداشته ايم. اسناد در واقع سرنوشت يك ملت و يك كشور است و قبل از آن تاريخ كسي به فكر اسناد نبود و خوشبختانه با تاسيس اين سازمان اسناد جمع آوري شده و اسنادي كه در معرض نابودي قرار دارند. بازيابي. اولين خدمات Crossparam از سال 1332-1343 در انستيتوي فرانكلين بود و بعداً گاهاً با نشريات علمي و فرهنگي كه جانشين سابق فرانكلين است همكاري مي كرد. بخشي از انتشارات علمي و فرهنگي اين است كه وي مجموعه مقالات پارامونت را در بخشهاي مختلف از جمله ترجمه و نقد آثار هنري منتشر كرده است. خوشبختانه كتاب وي با استقبال خوبي روبرو شده است ، اين نشان مي دهد كه مردم از فرهنگيان قدرداني مي كنند.

سومين كتابي كه براي من برجسته شد كتاب حميد شوكت “ديوانه در جهنم” بود كه داستان زندگي خليل مالكي است. خوب ، آقاي نويسنده از زماني كه بعد از سپتامبر 1931 در عضو حزب توهد بود و فعاليت هايش بسيار سخت كار مي كرد ، از حوزه انتخابيه توهد جدا شد و به حزب كارگر دكتر بقايي پيوست و از او جدا شد و نيروي سومي ايجاد كرد. اين حزب كه بسيار محبوب است و وي قبل از كودتاي 19 آگوست يكي از مهمترين حزب هاي ملي بود ، از مقاله خود براي ذكر خصوصيات مرحوم مالكي استفاده كرد. اوج هايي كه به نظر من در مورد مالكي ساخته شده واقعيت مالكي است كه در مقاله وي در روزنامه شاهد مشهود است. او موافقت كرده است كه در سياست مذاكره كند. در طي سالها ، برخي مخالف اين صحبت بودند و آن را نشانه ضعف مي دانستند و مالكي گفت عدم صحبت نشانه ضعف است زيرا كسي كه منطق و منطق مي گويد و گفتگو به معناي تسليم نيست. وي گفت ، نكته ديگري كه اعتقاد مالي به تعادل قدرت در من ايجاد كرد اين بود كه در كار سياسي ، ابتدا بايد توازن قوا در نظر گرفته شود ، و همچنين گفت كه دير به دولت نامه نوشت. در حالي كه دولت موساد يك حامي جدي است ، از برخي جهات نيز مورد انتقاد قرار گرفته است. هنگامي كه ايالات متحده و انگليس در برابر دولت ملي به هم پيوستند ، مالكي گفت كه ما در اين زمينه ضعيف هستيم و به دليل ضعف ، بايد توازن قوا را در سياست هاي خود در نظر بگيريم ، كه از نظر من اين ايده است درس براي تاريخ. ايران و عصر معاصر. اين سه كتاب نكات برجسته چند ماه اخير بود كه من خواندم. البته ، بسياري از كتاب هاي خوب ديگر وجود دارد.

من هنوز كتاب “هويت ملي” نوشته فخرالدين عظيمي از انتشارات آقا را به پايان نرسانده ام. اين كتاب يك مطالعه دقيق و كامل در اين بخش است و در واقع مكمل اين كتاب است كه چند سال پيش توسط احمد اشرف نوشته شده و در مورد هويت و تاريخ ايران بود. اين كتاب از نظر من كتاب محبوبي است كه علاقه مند به خواندن آن هستم.

آيا كتاب هاي كلاسيك يا مشهوري وجود دارد كه نخوانده باشيد؟

من اينطور فكر نمي كنم. من بيش از 40 سال در زمينه بررسي كتاب بوده ام و كتاب هاي زيادي خوانده ام. البته ، اين ممكن است كتابي باشد كه من نخوانده ام ، اما شما بايد اين نام را داشته باشيد و من به شما خواهم گفت كه آيا آن را خوانده ام يا نه.

آيا كتابي وجود دارد كه از خواندن آن پشيمان شويد؟

(با خنده) چرا اينطور است؟ اما براي هر كتاب ، نويسندگان ، ناشران و مترجمان تلاش زيادي كرده اند و جامعه پاسخ داده است. بگذاريد با اين موضوع مخالفت نكنم و نام خاصي را ذكر نكنم.

كدام كتاب را دوست داشتيد كه نوشتيد و نام شما در انتهاي كتاب است؟

من چندين كتاب نوشتم و چندين كتاب ترجمه كردم. كتابهاي خارجي وجود داشت كه من آنها را دوست داشتم و آنها را به ناشران عرضه كردم و آنها پيشنهاد من را نپذيرفتند. كتابهاي زيادي در مورد كتابهاي خانوادگي وجود دارد كه من دوست دارم آنها را بنويسم ، به عنوان مثال كتابهايي كه گفتم ، من دوست دارم آنها را بنويسم.

بهترين كتاب هايي كه هديه داده ايد يا دريافت كرده ايد كدامند؟

بيش از 50 سال است كه در اين زمينه كار مي كنم. يادم نمي آيد. كتابهاي زيادي اهدا شده است و من كتابهايم را ، هم آنچه كه نوشته ام و هم ترجمه كرده ام. جواب دقيق اين سوال را به خاطر نمي آورم.

همه ما بعضي اوقات كتابهايي در انتظار خواندن در كتابخانه هاي خود داريم ، كدام يك در كتابخانه شما همين است؟

براي ما (فصلنامه نقد و بررسي كتاب تهران) ناشران و دوستان كتاب هايشان را مي فرستند و كار ما اين است كه اين كتاب ها را به طور منظم بخوانيم و مرور كنيم اخيراً مجموعه داستانهاي كوتاه امين فقيري با عنوان “تاريكي شب يلدا” توسط انتشارات آفتابان منتشر شده و زمان خواندن آن فرا رسيده است ، خصوصاً اينكه اين يك داستان و يك داستان پرمشغله است ، خصوصاً نوروز ، در ايام تعطيلات ، داستان كرونا جالب است. داستان ايراني است و نويسنده آن دوست است و نوبت خواندن من است.

آيا مي خواهيد كتابهايي بخوانيد كه از نظر عاطفي شما را درگير خود كنند؟

هر دو ميمون هستند و براي من خوب هستند. هر دو كتاب جنبه هاي اجتماعي و سياسي دارند ، البته نكات منفي سياست امروز ، كه من به آن علاقه ندارم ، و داستانهايي احساسي هستند. من دوست دارم در تعطيلات نوروز كتابهايي با جنبه هاي احساسي قوي بخوانم.

كدام كتاب بيشتر احساسات شما را برانگيخت؟

كتاب هاي زيادي در آن جا وجود دارد ، اما كتابي كه اخيراً براي دومين بار در كتابخانه خود ديدم و خواندم كتاب “حافظ نشند پيند” ساخته ايراگ پيرشكزاد بود. البته اين كتاب 10-11 سال پيش منتشر شد كه من آن را ديدم و در كتابخانه خواندم. پژشك زاد نويسنده طنز بسيار خوبي است. وي در مجله فردوسي طنز نوشته و قلمي لطيف و لطيف دارد و از نكات گلاندام “حافظ نشيد پندي” را نوشته است. گيوم يك دوست نسبي يا نزديك و دوست وفادار حافظه بود. آقاي پرز شهزاد با حافظ قلم شيرين خود از زبان قلندام داستان حافظ را در زمان امير مبارزالدين كه پس از زوار شاه آمد و مردي خلوت و دورويي بود ، روايت كرد. اشك از شدت غم و اندوه كسي ناشي مي شود. وقتي شاه شجاع فرار مي كند ، خانواده اش از جمله پسر 12 ساله وي در شيراز مي مانند كه مدتي است مخفي شده است. گشت امير مبارزالدين پسر يك ساله شاه شجاع را كه در خانه يكي از چهره هاي مشهور شيرازي مخفي شده بود ، پيدا كرد و او را نزد امير مبارزالدين برد. “ستودني است كه شما از يك پسر 12 ساله حمايت كرديد ، اما از دستور من سرپيچي كرديد ، بنابراين بايد مجازات شويد.” او سر يك مرد را سر مي برد و اين صحنه وحشتناكي است كه آقاي پژشكزاد با مهارت و ظرافت تصور مي كند و نشان مي دهد كه او چه ديكتاتور غيرانساني و بيرحمي است.

انتهاي پيام