چرا مردم در عروسي‌ به سيم آخر مي‌زنند؟

اين شاعر در گفت وگو با تيتر نيوز ، درباره جايگاه سنت ها و آداب و رسوم ايراني در ادبيات معاصر ، به ويژه در سال هاي اخير شعر فارسي گفت: يكي از موضوعاتي كه همه شاعران از گذشته تا امروز پوشش داده اند. به قول معروف ، توجه به ايرانيان آداب ، رسوم ، فرهنگ و آداب و رسوم است. اسلامي است. به عنوان مثال ، جشن هاي نوروز ، مهرگان و بسياري از مراسم ملي تأثير بسيار محبوب در شعر فارسي دارند و شاعران با اين جشن ها و مراسم شعرهايي مي خواندند كه محدود به شادي و خنده بود ، و سعي مي كردند اين تصاوير شعر فارسي را در عكس و تصوير نشان دهند. ادبيات.

وي افزود: دين داري شبيه سنت هاي ديني است. در اشعار شاعران مسلمان از زمان رودكي تا به امروز ، ذهن و زبان شاعران پارسي به اين موضوعات توجه كرده و سعي در ادبيات آداب و رسوم ، فرهنگ و آداب ايراني و اسلامي در ايران دارند. توضيح دادن. زبان شعر در جامعه امروز شاهد اين موضوع هستيم ، اما پس از پيروزي انقلاب اسلامي ، مراسم ملي تا حدودي مورد غفلت قرار گرفته و بسياري از جنبه هاي مراسم ملي و مذهبي روشن شده است. طبيعتاً ، از آنجا كه انقلاب اسلامي يك انقلاب ديني بود ، ذهن و زبان شاعران به موقعيت هاي مذهبي اهميت زيادي مي داد.

اسماعيلي مجدداً تأكيد كرد كه ما تا حدودي از سنتهاي ملي غافل هستيم و گفته ايم: روح ، روح و جهان سنتهاي ملي نيز بدون ترديد تحت تأثير آموزه هاي ديني نيز قرار دارد. به عنوان مثال ، در نوروز ، مصادف با آغاز بهار ، مردم به يكديگر نگاه مي كنند ، كه اين نيز براي رحمت در اسلام ارائه شده است ، يا در قرآن هفتم ، ما آب مي دهيم و يك تصوير به R يك علامت و ليوان است نشانه صداقت و صداقت است. طبيعتاً مراسم مذهبي به مراسم و تشريفات ملي پيوند مي خورند و هيچ تضادي با يكديگر ندارند.

اين شاعر با اشاره به لزوم توجه به آرمان هاي ملي گفت: به نظر من بايد بالاترين گام ها را براي مقابله با تصاوير ملي برداريم و اين تصاوير را از مهجوريت و ستم دور كنيم ، زيرا تصاوير مذهبي و تضادي بين منازعات ملي وجود ندارد. ” ديگر اين كه سعي كنيد با ظهور و آشكار كردن تصاوير به معنويت برسيد ، كه پنهان و ناديده گرفته شده است. به عنوان مثال ، در نوروز ، سنت عيد فطر بسيار پسنديده است ، اما اگر مي خواهيم اين سنت حسنه را حفظ كنيم ، بايد توجه بيشتري به روح عيد فطر داشته باشيم. وي افزود: مبادلات نقدي زيادي در روز عيد انجام مي شود ، اما ما مي توانيم جنبه معنوي اين سنت را برجسته كرده و از اين فرصت استفاده كنيم. به عنوان مثال ، در بحث بزرگداشت عيد با دادن كتاب هاي گرانبها ، مي توانيم يكديگر را به خواندن كتاب و خواندن براي يكديگر دعوت كنيم و به معنويت اين دين توجه كنيم و جامعه را به تفكر ، تفكر و خواندن كمك كنيم. دعوت. همانند ديگر سنت هاي موجود در جامعه ، اگر به باطن اين سنت ها توجه كنيم ، فكر مي كنم تأثير زيادي در جامعه دارد و مي تواند در اصلاح جامعه مثر باشد.

رضا اسماعيلي همچنين در مورد برخي از ايده ها كه ممكن است نادرست باشد ، گفت: برخي از مراسم ملي و مذهبي براساس ذهنيت غلط است. به عنوان مثال ، ما مي گوييم سيزده بد است ، و اين جمله را بسيار تكرار مي كنيم ، و مردم طبيعت را آلوده نمي كنند و بسياري از كارها را انجام مي دهند ، نه اينكه با طبيعت آشتي كنند و دست در آن بگذارند ، بلكه همانطور كه سيزده شر است آنها ستم مي كنند در حالي كه ما بايد اين طرز فكر را اصلاح كنيم. متأسفانه ، برخي از سنت ها با مصنوعاتي مخلوط شده اند كه بايد از نظر سواد ، اخلاق و شخصيت هاي فرهنگي نهايي شوند. ما بايد به آنچه به عنوان يك دين براي ما باقي مانده است نگاه كنيم و جنبه معنوي و معنوي انساني را تقويت كنيم تا آنچه كه به عنوان توهين به اين سنت ها در طول سال اضافه مي شود و منجر به عقب نشيني در جامعه مي شود. شي ، از عكس اين دور شويد مراسم بياييد اين عكس ها را زنده كنيم. به نظر من ، در اين حالت ، تمام تصاوير ملي و مذهبي را مي توان اجتماعي و انساني كرد و ما را به شدت دعوت به اين كار مي كند.

وي در مورد معرفي يك دين غير ايراني به ادبيات فارسي در سال هاي اخير گفت: “اين اتفاق مي افتد وقتي جامعه را از يك سنت خوب منع كنيم.” به عنوان مثال ، پس از پيروزي انقلاب اسلامي ، براي مدتي ، بحث در مورد مناسك نوروز در آستانه ابهام بود كه آيا نوروز را بايد به همين ترتيب جشن گرفت يا نه. آيا چهارشنبه سوريه يك سنت خوب است يا نه؟ و … نيازي به گفتن نيست كه نوعي سو susp ظن در سنت هاي ملي وجود داشت كه ما فكر مي كرديم با رهنمودهاي مذهبي مغايرت دارد و بنابراين سعي كرديم جامعه را از آنها منع كنيم. وقتي موانع و محدوديت هايي ايجاد مي كنيم و چرا نمي گوييم جامعه به طور طبيعي سعي دارد بعد از مدتي جايگزيني پيدا كند.

خواننده “زنده بد عشق” ادامه داد: “سنت هايي كه براي ارائه سال در غرب وجود دارد ، در ايران در سال هاي اخير تقويت شده است ، كه اين ممكن است نشانه اي از آن باشد كه ما جامعه را از يك سنت خوب منع كنيم.” ، ما به دنبال مكاني براي آن. “و اين گزينه ممكن است براي جامعه ايران مناسب نباشد. و اين نكته منفي است. وكلاي حقوق بشر ، جامعه شناسان و محققان بايد اين مورد را مطالعه كنند ، زيرا اين يك داستان موفقيت آميز نيست و ما را از هويت ايراني ما دور مي كند. به عنوان مثال ، مسئله خوشبختي در جامعه ما سالهاست كه خط قرمز است ، حتي در روزهاي تعطيل ، به جاي بزرگداشت سالگرد بزرگان دين ، ​​ما شهادت آنها را مي بنديم و اين جنبه اصلي عزاداري در جامعه ما است. خوشبختي ، شادي و عيد.

رضا اسماعيلي با احترام به سنت هاي ملي گفت: “ما مهرگان ، نوروز و تولد رهبران مذهبي را جشن مي گيريم زيرا در آرزوي خوشبختي هستيم: و ما بيشتر بر روي موضوعاتي تمركز كرده ايم كه جنبه غم انگيزي دارند و آن” در جامعه است. “حتي در دين ، ما بايد جامعه را با بهانه هايي شاد كنيم و اين بهانه ها را تقويت كنيم تا اميد به زندگي را تقويت كنيم ، به ويژه براي نسل جوان كه به دنبال هيجان و جذابيت معنوي هستند. “آيا خوشبختي وجود دارد و به آن نياز دارد. اين مستلزم اين است كه جامعه را به درستي هدايت كنيم خوشبختي قابل قبول و مطلوب است ، و از اين نظر ، ايجاد فرصت هايي براي جامعه در طول سال براي حركت به سمت خوشبختي و شادي. اما يك ديدگاه منفي در مورد اين مسئله وجود دارد. در عروسي ها ، گاهي اوقات آنها به رقص يا مراسم مي روند مطابق با طول فرهنگ ايراني اين به اين دليل است كه مردم به اين بهانه خود را خالي مي كنند.

وي نتيجه گيري مي كند: “وقتي در طول سال دليلي براي شادي وجود ندارد ، وقتي چنين مراسمي مانند عروسي برگزار مي شود و مردم تختخواب مي اندازند ، آنها آخرين نخ را مي زنند و به همان اندازه كه مي توانند از اين بهانه براي لذت بردن استفاده كنند.” از آن استفاده كنيد و به همين دليل آنها به سمت افراط گرايي پيش مي روند و از اين رو جامعه با افراط گرايي روبرو است. اما اگر تعادلي بين شادي و غم وجود داشته باشد ، همانطور كه جامعه را به شركت در مراسم عزاداري دعوت مي كنيم ، مردم را به شادي و سرور دعوت مي كنيم. اين اميد به زندگي را افزايش مي دهد و افسردگي را از چهره جامعه دور مي كند. ما بايد چنين مجالس را بيش از پيش پر رنگ تر كنيم و مسئولان فرهنگي ، جامعه شناسان ، فعالان حقوق بشر و علماي دين بايد به اين موضوع بپردازند. از آنجا كه زنگ خطر در جامعه به صدا در مي آيد كه سطح اضطراب و طلاق بالا رفته و بي اخلاقي اجتماعي و سياسي در جامعه ما افزايش يافته است ، بنابراين بايد به سنت هاي ملي اهميت بيشتري بدهيم.

انتهاي پيام