فاجعه قندوز افغانستان، حاصل جهل و تكفير

نام خداي مهربان. كساني كه اعتقاد دارند و اعتقادات خود را با كارهاي اشتباه اشتباه نمي گيرند ، امنيت خواهند داشت و راهي خواهند يافت
فاجعه دلخراش كشتار وحشيانه مردم بي گناه در قندوز افغانستان براي همه اعضاي تمدن بشري غم انگيز و شرم آور است ، اما براي جامعه مذهبي بسيار دردناك و تأسف بار است:
1- زيرا چنين بلاهايي تحت عنوان دين و به نام نزديك شدن به خدا انجام مي شود ، به نام مذهبي كه در آن م believersمنان به خدايي كه در آرامش يكسان است و پيام پيامبرش كه در آن منتشر شده ايمان مي آورند. رحمت ، مهرباني و آرامش.

2- شكي نيست كه پشت صحنه و علت اصلي اين اقدامات جنايتكارانه دستهاي كثيف قدرت سياسي و عطش قدرت است و از صاحب قدرت فزاينده هيچ انتظاري جز حفاظت از منافع خود ندارد. اما فاجعه اين است كه كارگران فريب خورده مستقيم و قربانيان بدبخت قرون تاريكي كه با كوبيدن خود گرد و خاك و خون ديگران را مي ريزند ، زندگي افراد بي گناه را به عنوان يك انگيزه براي رسيدن به بلندترين بهشت ​​به جهنم سوزان تبديل مي كنند. انگيزه اي كه از تشنگي قدرت از طريق جهل و شستشوي مغزي تأمين مي شود !!

3- آنچه در تزريق جهل و تسريع اين بلاها نقش مستقيم دارد ، عنصري خطرناك به نام “تكفير” است! تكفير به اين معناست كه خود را صادق بدانيم و ديگران را كه با خود موافق دروغ و بدون هيچ حقي حتي حق زندگي نيستند و علاوه بر اين خود را از زندگي محروم مي دانند.

3- در حالي كه من از اين فاجعه انساني بسيار ناراحت هستم و از همه افغانهاي عزيزم ناراحت هستم ، از خداوند مي خواهم براي همه كساني كه در خون مظلومان خوابيده اند ، و من از جامعه مذهبي هستم. من از رهبران مي خواهم هدف قرار دادن معلولان به جاي معلولان و محكوم كردن تكفير براي تكرار اين فجايع ناگوار و ارائه تساهل و احترام ديني به نظرات ديگران. زنگ ابدي به صدا در مي آيد و “ما شما را بدون رحمت به جهان مي فرستيم (پيامبران / 107)” و وحدت خانواده بشري ، اين محتواي “اي مردم ، من خالق من از ياد زنان هستم” است () هجرت / 13) .به طوري كه ممكن است رسالت اديان به حالت اوليه بازگردد.

* رئيس مطالعات اسلامي ، آكادمي علوم